Wykreślanie wręg na podstawie linii teoretycznych

radek Dyskusja rozpoczęta przez radek 19 lat temu

Na początku budowy każdego modelu stajemy przed problemem poprawnego wykonania kadłuba. Aby osiągnąć ten cel, musimy na podstawie linii teoretycznych kadłuba wykreślić wręgi. Jak to zrobić? Ten artykuł postara się odpowiedzieć na to pytanie.

Popatrzmy na rysunek (kliknij na nim, aby go powiększyć):

Kliknij aby powiększyć

Możemy na nim zobaczyć arkusz podzielony na 4 główne części ponumerowane odpowiednio rzymskimi cyframi I, II, III. Czwarta ćwiartka nie jest ponumerowana i pełni funkcję linii pomocniczych. Wyznaczamy je albo cyrklem wbitym w środek przecięcia ćwiartek zaznaczonym jako "O" lub liniami prostymi nachylonymi pod kątek 45 stopni. Zależność ogólna jest taka, że OX=OY. Oto opisy poszczególnych ćwiartek:

Ćwiartka I: w ćwiartce tej zostało umieszczone ksero rzutu linii teoretycznych statku widzianego z góry. Jak widać, aby nie zamazywać obrazu, autor po jednej stronie symetrii umieścił część profili, po drugiej pozostałą część. Jest to spowodowane głownie tym, aby nie zamazywać obrazu. Gdyby wszystkie linie umiescił z jednej strony, obrazek mógłby się okazać nieczytelny. Dla nas ma to o tyle znaczenie, że podczas wyrysowywania przekroju jedne punkty wyznaczymy z jednej osi symetrii przekroju rozrysowanego, inne z drugiej i trzeba bedzie je symetrycznie kopiować. Wrócimy jeszcze do tego.

Ćwiartka II: w tej ćwiartce zostało umieszczone ksero rutu linii teoretycznych statku widzianego z boku. To co nas bardzo interesuje, to linie pozione oznaczone jako w8,w7,w6..... Są to linie cięcia, wg których w ćwiartce pierwszej wyrysowane są krzywe określające kształt kadłuba w danym miejscu. Jeżeli wrócimy do pierwszej ćwiarki, to ozbaczymy, że kazdy z łuków faktycznie opisany jest tak samo jak płaszczyzna cięcia - w8,w7,w6..... W tym konkrestnym rysunku na niebiesko w ćwiartce II oznaczona została płaszczyzna przecięcia, której obrazem jest krzywa znajdująca się w ćwirtce I również w kolorze niebieskim. Ta linia  i płaszczyzna została określona nazwą KLW.

Ćwiartka III: to jest nasza część robocza. Na niej bedziemy wyznaczać nasz przekrój.

Na samym początku wyznaczamy w płaszczyźnie roboczej oś symetrii. Załóżmy, że chcemy wyrysować nową wręgę między 6-7 grodzią. Na rysunkach jest to linia pionowa znajdująca się właśnie między tymi grodziami oznaczona jako A. Wręgę rysujemy w ten sposób, że wyznaczamy kilka punktów na płaszczyźnie roboczej, a następnie przy pomocy np. krzywki łaczymy je wyznaczając ostatecznie kaształt wręgi. Jak wyznaczać te punkty można zobaczyć na postawie zaznaczonego na niebiesko punktu KLW. Myślę, że to nie wymaga dodatkowych komentarzy. Zobaczmy teraz na dwa inne punkty: punkt A1 i punkt B1 znajdujących się w ćwiartce II. Ponieważ w ćwiartce I krzywe opisujące przekroje w6 i w7 znajdują się po przeciwnych stronach osi symetrii (ich przecięcia z szukaną grodzią oznaczone jako A2 i B2), na naszej płaszczyźnie roboczej punkty A3 i B3 również zostaną wyznaczone po przeciwnych osiach symetrii. Dlatego musimy punkty symetrycznie przenieć względem osi symetrii tak jak zrobiłem to z punktem A3'.

Wykreślanie wręg stycznych do dziobnicy

Pierwsza część opisowa w zasadzie powinna zaspokoić większość modelarzy budujących modele na zasadzie ukrytego szkieletu, którego wykonanie musi być solidne, jednak nie musi w pełni oddawać budowy grodzi. Inaczej przedstawia się sytuacja, gdy chcemy budować model na wzór modelu admiralicji, którego nie porkywamy w całości poszyciem, żeby można było zobaczyć wnętrze statku. W tym momencie żadne uproszczenia nie wchodzą w rachubę. Ta część i następna opisze zatem jak wyznaczać przekroje w przypadku, gdy wręga ma nie być prostopadła do osi symetrii, a prostopadła do np. dziobnicy lub tylnicy. Tego typu wręgi możemy spotkać np. w przypadku kogi, a ich celem było dodatkowe wzmocnienie kadłuba w częsci dziobowej i rufowej, w wyniku tego, że deski poszycia w tych miejscach były mocowane do wręgi pod kątem dużo bliższym 90 stopniom.

Nie bedę już opisywać rysunku, należy pamiętać tylko o tym, że wszystkie punkty z indeksem prim są uzyskane w wyniku przeniesienia ich względem osi symetrii.

kliknij na rysunku, aby go powiększyć:

Wykreślanie wręg stycznych do poszycia

Ta część opisuje ostatni ze spotykanych sposobów układania grodzi. Był to późniejszy sposób niż poprzedni i stosowano go powszechnie w szkutnictwie. Ten sposób wykorzystywano właśnie na dzibnicach, czasami na tylnicach (w zależności od typu jednostki) i miał na celu również zwiększenie sztywności kadłuba. Tego rysunku również nie bedę już opisywać, jak poprzednio należy pamiętać, że wszystkie punkty z indeksem prim są punktami przeniesionywmi względem osi symetrii.

kliknij na rysunku, aby go powiększyć:

To już wszystko na ten temat, życzę przyjemnego kreślenia. W przypadku niejsności proszę o komentarze.

Metody alternatywne

Metodę aletrnatywną do opisanej powyżej możemy znaleźć ma stronie Mareckiego którą gorąco polecam:
Wykreślanie wręg