Zobacz wszystkie dyskusje

Altaya / Wydane zeszyty 81 - 110

Karrex
Karrex Dyskusja rozpoczęta przez Karrex 6 lat temu
Grupy
Inne grupy w kategorii:
Żaglowce
Zobacz Wszystkie grupy
Najnowsze dyskusje
Użytkownicy
Zobacz wszystko (7)
Album zdjęć
Wyświetl wszystkie albumy (11)

Zeszyt 81

14-09-2016



- Lipowe listwy poszycia (1 ✕ 4 ✕ 250 mm)
- Dekoracja dolnego balkonu z prawej strony « A »
- Podstawa kartusza dekoracji rufy
- Mosiężny drut (ø 1,5 ✕ 1000 mm).

W zeszycie:
    Royal Navy admirała Fishera
    Pojawienie się "niszczycieli"
    Na przestrzeni kilku lat, począwszy od roku 1892 jako trzeci lord morski w Royal Navy, admirał John A. Fisher (w latach 1904−1910 i 1914−1915 pierwszy lord morski Admiralicji, najwyższy stanowiskiem oficer brytyjskiej marynarki wojennej), spowodował przekształcenie się Royal Navy w nowoczesną i najsilniejszą w świecie marynarkę wojenną, która z powodzeniem sprostała zadaniom, stawianym przed nią w czasie działań zbrojnych I wojny światowej. Znany jako kontrowersyjny reformator floty, wprowadził ją z czasów drewnianych żaglowców w erę napędzanych parą pancerników i nowych broni, takich jak torpedy i okręty podwodne. Był promotorem budowy przełomowego okrętu liniowego „Dreadnought” i jednostek nowych klas: niszczycieli i krążowników liniowych.

Zeszyt 82

21-09-2016



- Ława wantowa grotmasztu z podporami
- Listwa z orzecha 2 ✕ 2 ✕ 250 mm
- Dekoracja dolnego balkonu z lewej strony « B »
- Mosiężny drut (ø 1,5 ✕ 1000 mm).

W zeszycie:
    Flota francuska na Tagu
    Blokada Lizbony
    11 lipca 1831, aby wymusić na królu Portugalii przestrzegania międzynarodowych konwencji i prawa narodów, francuska flota admirała Roussin wpłynęła na rzekę Tag i ostrzelała forty wzdłuż jej brzegów. Po zakotwiczeniu okrętów w porcie w Lizbonie, król Portugalii Michał I został zmuszony do zaakceptowania jego żądań, Roussin wrócił do Brześcia pięć dni później, przejmując okręty portugalskiej floty.

Zeszyt 83

28-09-2016



- Ława wantowa grotmasztu z podporami
- Listwa z orzecha 2 ✕ 2 ✕ 250 mm
- Dekoracja dolnego balkonu z prawej strony « B »
- Latryny prawej strony.

W zeszycie:
    Bitwa u przylądka Engaño
    Koniec Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej
    25 października 1944, amerykańskie siły zbrojne dowodzone przez admirała Halsey zniszczyły zespół japońskich lotniskowców, które były częścią Sił Północnych, dowodzonych przez wiceadmirała Ozawę. Był to ostatni etap kampanii Leyte. Pomimo miażdżącej klęski Japonia kontynuowała walkę na Filipinach z odwagą i determinacją.

Zobacz:
Bitwa w Zatoce Leyte
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_w_Zatoce_Leyte

Zeszyt 84

18-10-2016



- Ławy wantowe bezanmasztu z podporami
- Latryny po lewej
- Dekoracja dolnego balkonu z prawej strony « A »
- Dekoracja dolnego balkonu z prawej strony « B ».

W zeszycie:
    Bitwa pod Fuzhou
    Na Navarino
    23 sierpnia 1884, pod okiem marynarzy brytyjskich i amerykańskich, Eskadra Dalekowschodnia admirała Courbeta unicestwia niemal całkowicie jedną z czterech regionalnych sił chińskiej floty w porcie MaWei, 15 km na południowy zachód od miasta Fuzhou.

Bitwa pod Fuzhou – bitwa morska 23 sierpnia 1884, w czasie wojny chińsko-francuskiej. W czasie konfliktu o zwierzchnictwo nad Wietnamem między Chinami a Francją, ta ostatnia strona usiłowała wymusić ustępstwa, grożąc zniszczeniem floty i arsenału w Fuzhou. W tym celu admirał Amédée Courbet przeprowadził ryzykowny manewr, jakim było wprowadzenie ciężkich okrętów pancernych na wąską i bronioną przez silne baterie nadbrzeżne rzekę Min. Przewaga pancerza, nowoczesnej artylerii i lepszego wyszkolenia załóg zapewniła mu druzgoczące zwycięstwo, potwierdzając tym samym słuszność jego planu.

Zobacz też:
Bitwa pod Fuzhou
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Fuzhou

Zeszyt 85

25-10-2016



- Ława wantowa fokmasztu z podporami
- Listwa z orzecha 2 ✕ 2 ✕ 250 mm
- Dekoracja dolnego balkonu z lewej strony « A »
- Dekoracja w prawym dolnym rogu balkonu « C »




W zeszycie:
    Bitwa o Dardanele
    Pierwsza faza
    Kampania Dardanelska rozpoczęła się jako operacja wyłącznie morska (z okrętami bombardującymi brzeg nieprzyjaciela), ale z biegiem czasu rola okrętów stała się pomocnicza, działały one jako ruchome baterie wspomagające wojska lądowe. Przez całą kampanię podejmowano także wiele prób przejścia okrętów podwodnych przez cieśninę Dardanelską z nadzieją na przedarcie się na Morze Marmara i zadanie strat marynarce handlowej Imperium osmańskiego.

Zobacz też:
Bitwa o Gallipoli
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_o_Gallipoli
Operacje morskie w Cieśninie Dardanelskiej
https://pl.wikipedia.org/wiki/Operacje_morskie_w_Cie%C5%9Bninie_Dardanelskiej

Zeszyt 86

1-11-2016



- Ława wantowa bezanmasztu z podporami
- Listwa 1 ✕ 4 ✕ 250 mm
- Dekoracja dolnego balkonu z lewej strony « B »
- Dekoracja dolnego balkonu z lewej strony « C »




W zeszycie:
    Oblężenie Qingdao
    Japonia stała się potęgą morską
    W dniu 15 sierpnia 1914 roku, Japonia wysłała ultimatum do Niemiec domagając się zrzeczenia niemieckiej enklawy Qingdao (znanym wówczas pod niemiecką nazwą Tsingtau) w Shandong. Jak Niemcy odrzuciły nakaz, japońska eskadra admirała Kato Sadakichi zaatakowała niewielkie siły niemieckiej marynarki (w porcie nie było już w tym czasie głównych sił eskadry niemieckiej, gdyż te nieco wcześniej opuściły port, kierując się w rejon niemieckiej kolonii Pagan w archipelagu Marianów). Oblężenie w dniu 7 listopada zakończyło się zwycięstwem sił japońsko-brytyjskich. To zwycięstwo oznaczało podniesienie Japonii do rangi potęgi morskiej na Dalekim Wschodzie.

Zobacz:
Oblężenie Qingdao
https://pl.wikipedia.org/wiki/Obl%C4%99%C5%BCenie_Qingdao

Zeszyt 87

8-11-2016



- Elementy pawęży
- Listwy z orzecha (6 ✕ 6 ✕ 200 mm)
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « A »
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « B »
- Dekoracje środkowe górnego balkonu « C ».

W zeszycie:
    Europejska ekspansja w Afryce
    Dyplomacja kanonierek
    Okręty wojenne, zwłaszcza krążowniki, były najbardziej skutecznymi instrumentami europejskiej ekspansywnej polityki w Afryce, na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Środkowej. Główne mocarstwa europejskie narzucają swoją dominację i uzyskują większą korzyść ekonomiczną, polityczną i wojskową.


Zobacz też:
Wyścig o Afrykę
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wy%C5%9Bcig_o_Afryk%C4%99

Zeszyt 88

15-11-2016



- Elementy pawęży
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « D »
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « E »
- Dekoracje prawej strony « A »
- Knagi.

W zeszycie:
    Bitwa pod Saint-Mathieu
    Artyleria okrętowa
    Historia wojny morskiej zmieniło się na zawsze 12 sierpnia 1512 w pobliżu Brestu pod Saint-Mathieu, kiedy po raz pierwszy wykorzystano artylerię okrętową. W obu obozach, intencją było zatopienie okrętu wroga, a nie zabjanie załogi.




Bitwa morska pod Saint-Mathieu – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1512.

W roku 1512 Anglia wypowiedziała Francji wojnę, chcąc wykorzystać jej zaangażowanie w wojnie z Habsburgami. Celem Anglików było powiększenie posiadłości angielskich we Francji. Dnia 10 sierpnia 1512 r. w pobliżu Brestu pod Saint-Mathieu doszło do bitwy morskiej, w której wykorzystano artylerię okrętową. Brytyjski okręt Regent zaatakował flagowy okręt francuski Marie de La Cordelière, na którym wybuchł pożar. Po chwili doszło do potężnej eksplozji, po czym, oba okręty wyleciały w powietrze. Po utracie okrętu flagowego Francuzi odpłynęli do Brestu.

Info z zasobów Wikipedii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_morska_pod_Saint-Mathieu

Zeszyt 89

22-11-2016



- Listwa z orzecha 2 ✕ 6 ✕ 250 mm
- Elementy podstaw grotmasztu i fokmasztu
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « A »
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « B »
- Dekoracje prawej strony « B »

W zeszycie:
    Korsarze, konwoje i operacje desantowe
    Francusko-brytyjska strategia morska
    Na początku II wojny światowej, flota francuska została przydzielona do ochrony handlu morskiego i przechwytywanie niemieckich statków. Brała również udział w eskortowaniu konwojów brytyjskich na Atlantyku. Jednak słabe wyniki wzbudziły pierwsze tarcia między Francją a Wielką Brytanią.

Zeszyt 90

29-11-2016



- Listwa orzech (2 ✕ 6 ✕ 250 mm)
- Nić brązowa Ø 0,5 mm
- Jufersy 5 mm
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « C »
- Dekoracja górnego balkonu z prawej strony « D »
- Dekoracja prawej strony « B »

W zeszycie:
    Incydent w Zatoce Tonkińskiej
    Interwencja Stanów Zjednoczonych w Wietnamie
    W dniu 2 sierpnia 1964 roku niszczyciel siódmej floty USS Maddox, który pływał w Zatoce Tonkin u wybrzeży Wietnamu Północnego, oznajmił, że został zaatakowany na wodach międzynarodowych przez trzy kutry torpedowe Wietnamu Północnego. Incydent ten posłużył jako pretekst do usprawiedliwienia interwencji USA w Wietnamie.

Zobacz:
:arrow: Incydent w Zatoce Tonkińskiej
https://pl.wikipedia.org/wiki/Incydent_w_Zatoce_Tonki%C5%84skiej

Incydent w Zatoce Tonkińskiej – wydarzenia w Zatoce Tonkińskiej w sierpniu 1964 roku, które stały się oficjalnie przyczyną przystąpienia USA do wojny wietnamskiej. Na incydent składały się dwa wydarzenia: wymiana ognia USS Maddox z trzema wietnamskimi kutrami torpedowymi w dniu 2 sierpnia i wydarzenie z dnia 4 sierpnia, w którym USS Maddox i USS Turner Joy otworzyły ogień do niezidentyfikowanego celu radarowego.

W 1965 r. prezydent Johnson skomentował wydarzenie w prywatnej wypowiedzi: O ile wiem, to nasza marynarka strzelała do wielorybów. W roku 1971 pracownik Pentagonu Daniel Ellsberg przekazał dziennikarzom dokumenty znane jako Pentagon Papers, zawierające również materiały na temat incydentu. Wynikało z nich, że raporty na temat wydarzenia zostały sfałszowane. 30 listopada 2005 służby NSA przez odtajnienie dokumentów z owego okresu nieoficjalnie potwierdziły, iż administracja prezydenta Johnsona otrzymała nieprawdziwe informacje na temat incydentu.

Zeszyt 91

6-12-2016



- Dekoracje prawej strony « D »
- Jufersy ø5 mm
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « A »
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « B »

W zeszycie:
    Wielkie Oblężenie Malty
    Zwycięstwo Jeana de la Valette
    W 1565 roku, przez cztery miesiące flota tureckich galer oblegała Maltę, siedzibę Rycerzy Zakonu Joannitów. Inwazja, uważana za jedną z najważniejszych w historii wojskowości, była punktem kulminacyjnym walk pomiędzy hiszpańskim i osmańskim imperiów o kontrolę nad Morzem Śródziemnym.


Wielkie Oblężenie Malty – jedno z najważniejszych wydarzeń związanych z rozwojem terytorialnym Imperium osmańskiego. Oblężenie trwające od 19 maja do 11 września 1565 jest przez wielu uznawane za przełomowy moment w historii Imperium jako wydarzenie, które zahamowało rozwój terytorialny tego państwa. Według wielu historyków ustępuje jednak pod tym względem morskiej bitwie pod Lepanto.
Oblężenie miało miejsce pod koniec panowania sułtana Sulejmana Wspaniałego, który postanowił raz na zawsze rozwiązać kwestię zakonu joannitów, przeszkadzającego mu w wyraźny sposób w opanowaniu przez jego kraj środkowej części Morza Środziemnego, co umożliwiłoby poprowadzenie dalszej ekspansji (m.in. na Sycylię). Głównym celem wyprawy na siedzibę joannitów było całkowite zniszczenie zakonu.
Mimo bardzo dużej przewagi liczebnej wojska osmańskie nie potrafiły jej wykorzystać, co było skutkiem skłócenia najwyższego dowództwa i prowadziło do fatalnych w skutkach błędów. Z jednej strony głównodowodzący już na początku popełnił spory błąd kierując swe wojska na fort św. Elma, który był pozbawiony większego znaczenia strategicznego w wypadku przejęcia reszty wyspy. Zdobycie fortecy spowodowało poniesienie licznych strat i trwało bardzo długo (do 24 czerwca), co doprowadziło do spadku morale u żołnierzy.
Oblężeni pomimo początkowego przerażenia utrzymywali się w ryzach dzięki sprawnemu dowodzeniu przez wielkiego mistrza zakonu – Jeana de la Valette, który licząc się z tym, że uchronić wyspę mogą tylko posiłki (które były obiecane przez króla Hiszpanii Filipa II), ze wszystkich sił angażował się w jak najdłuższe utrzymywanie pozycji (co przypłacił życiem ponad stu kawalerów zakonu oraz tysiąca żołnierzy – obrońców fortu św. Elma), by porażkami nie zniechęcić wicekróla Sycylii od udzielenia mu pomocy. Morale obrońcow wzrosło kiedy przybyła licząca około 700 żołnierzy odsiecz zwana Piccolo Soccorso, co dowodziło, że nie zapomniano o kawalerach i że odsiecz jest możliwa. Mimo to stan umocnień obronnych był krytyczny, gdyż ostrzał wojsk osmańskich trwał nieustannie.
Poświęcenie kawalerów opłaciło się w końcu, kiedy to (7 września) przybyły duże posiłki z 9 tysiącami żołnierzy, zebranych przez wicekróla Sycylii. Przybycie odsieczy spowodowało kompletne załamanie żołnierzy sułtańskich, a plotki rozpuszczane przez obleganych wyolbrzymiające jej wielkość spowodowały odwrót wojsk Mustafy Kızıl Ahmedli Paszy. Kiedy zorientowano się w liczbie wojsk, które przybyły na wyspę głównodowodzący postanowił stoczyć z nimi bitwę lądową, która ze względu na wyczerpanie oblężeniem trwającym trzy miesiące oraz słabym morale, została przegrana.
Podczas oblężenia zginęło ok. połowy żołnierzy osmańskich, duża część kawalerów maltańskich, oraz ponad połowa mieszkańców wyspy. Zagrożenie, które zawisło nad wyspą, nie zostało jednak unicestwione. Sulejman Wspaniały zły z powodu wielkiej klęski swej niepokonanej do tej pory armii postanowił powtórzyć akcję stając na czele swych wojsk. Wyprawa miała się odbyć już w roku następnym, co musiało przerażać kawalerów maltańskich, gdyż mury ich twierdz - jeśli w ogóle jeszcze istniały (jak w przypadku kompletnie zdewastowanego San Elmo) - były w opłakanym stanie. Na ich szczęście śmierć sułtana podczas kampanii na Bałkanach spowodowała załamanie tych planów i ostateczne ocalenie zakonu.

Info z zasobów Wikipedii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wielkie_Obl%C4%99%C5%BCenie_Malty

Zeszyt 92

14-12-2016



- Dekoracje prawej strony « A »
- Jufersy ø3 mm
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « C »
- Dekoracja górnego balkonu z lewej strony « D »

W zeszycie:
    Pociski przeciwokrętowe w wojnie o Falklandy
    Pocisk rakietowy Exocet
    Wojna o Falklandy (kwiecień-czerwiec 1982) była poligonem doświadczalnym dla różnych zachodnich typów broni i systemów obronnych. Pierwszy wykazał swoją skuteczność w większym lub mniejszym stopniu, ale zatopienie HMS Sheffield i Atlantic Conveyor ujawniły istnienie poważnych luk w systemach obronnych okrętów Royal Navy.

Zobacz:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Exocet

Zeszyt 93

22-12-2016



- Trzy okna dolnego balkonu z lewej strony
- Mosiężna płytka z detalami odciągów want

W zeszycie:
    Wojna Chile i Peru z Hiszpanią
    Pancernik w akcji
    U podłoża konfliktu leżał fakt uzyskania niepodległości przez dawne hiszpańskie kolonie w Ameryce Południowej - przede wszystkim Chile (1818) i Peru (1821) i wiążąca się z tym utrata wpływów Hiszpanii na tym obszarze, z czym nie chciały się pogodzić władze Hiszpanii, rządzonej wówczas przez królową Izabelę II. Hiszpania nie uznawała przy tym w dalszym ciągu niepodległości Peru. Podczas konfliktu miał swój chrzest bojowy pancernik „Numancia”

Zobacz:
:arrow: Wojna Chile i Peru z Hiszpanią
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_Chile_i_Peru_z_Hiszpani%C4%85

Zeszyt 94

29-12-2016



- Okna prawej strony dolnego balkonu
- Płytka mosiężna z elementami odciągów jufersów



W zeszycie:
    Bitwa pod Vella Lavella
    Niszczyciele na Wyspach Salomona
    Starcie morskie podczas walk w archipelagu Wysp Salomona w czasie II wojny światowej, pomiędzy niszczycielami japońskimi i amerykańskimi, stoczone w nocy 6-7 października 1943 koło wyspy Vella Lavella.

:arrow: Bitwa pod Vella Lavella
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Vella_Lavella

Zeszyt 95

5-01-2017



- Dekoracja wykusza prawej strony

W zeszycie:
    Bitwa koło przylądka Spatha
    Rozczarowanie w basenie Morza Śródziemnego
    Niemiecka inwazja na Francję podczas II wojny światowej pozwoliło Regia Marina przegrupowanie swoich sił na południu, z Taranto jako głównej bazy. Jednak bitwy koło przylądka Spatha i pod Punta Stilo wykazały braki w przygotowaniu lotnictwa i marynarki włoskiej. Efektem tych walk było zakończenie pierwszej fazy operacji morskich w rejonie Morza Śródziemnego.

Zobacz:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_ko%C5%82o_przyl%C4%85dka_Spatha

Zeszyt 96

12-01-2017



- Dekoracja wykusza lewej strony

W zeszycie:
    Taktyczne zwycięstwo holenderskiej floty pod Solebay
    Porażka floty angielsko-francuskiej
    Podczas III wojny angielsko-holenderskiej (1672-1678), holenderska flota, którą dowodził Michiel de Ruyter zaskoczyła połączoną flotę angielsko-francuską dowodzoną przez księcia Yorku i wiceadmirała Johna II, hrabiego Estrées. Bitwa zakończyła się strategicznym zwycięstwem Holendrów, a to zapobiegło inwazji sprzymierzonych na Zjednoczone Prowincje.

Zobacz:
:arrow: Bitwa pod Solebay
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Solebay

Warto też zobaczyć film HBO "ADMIRAŁ"
:arrow: Admirał (2015) - trailer HBO
https://www.youtube.com/watch?v=Qr8Z2vZMV-E
:arrow: ADMIRAL (2015) Trailer English
https://www.youtube.com/watch?v=jHTzE2ANaDw

Zeszyt 97

19-01-2017



- Jufersy 5 mm
- Dragon (smok), dolna ozdoba lewego wykusza

W zeszycie:
    Bitwa u przylądka Matapan
    Ostatnim zwycięstwem Wenecjan
    19 lipca 1717, u przylądka Matapan, z widokiem na półwysep Mani (Grecja), chrześcijańska flota z Wenecji, Państwa Kościelnego, Portugalii i Zakonu Maltańskiego, pokonały osmańską flotyllę. To zdarzenie jest uważane za "ostatnią bitwę morską Wenecji."

Bitwa morska u przylądka Matapan miała miejsce 19 lipca 1717 roku podczas wojny turecko-weneckiej 1714-1718. Stoczona została na północny wschód od przylądka Tajnaron, na wodach obszernej Zatoki Lakońskiej na południu Peloponezu między flotą sprzymierzonych (Wenecja, Portugalia, Malta, Toskania i Państwo Kościelne) dowodzoną przez weneckiego wodza Diedo, a flotą turecką pod wodzą Wielkiego Admirała (tur. kapudan pasza) Ibrahima paszy. Sama bitwa była nierozstrzygnięta, choć Turcy stracili czternaście okrętów, a wiele dalszych uległo uszkodzeniom, podczas gdy flota sprzymierzonych straciła zaledwie dwie jednostki. Tym niemniej, niemożliwe okazało się zajęcie przez Wenecję należącego do Porty Peloponezu - obiektu wielowiekowej rywalizacji obu potęg.

:arrow: Bitwa u przylądka Matapan

Zeszyt 98

26-01-2017



- Dragon (smok), dolna ozdoba prawego wykusza
- Dekoracja wykusza lewej strony « B »
- Nić brązowa Ø 0,5 mm

W zeszycie:
    I bitwa u przylądka Finisterre
    Niepełne zwycięstwo Anglików
    14 maja 1747 roku podczas austriackiej wojny sukcesyjnej, brytyjska eskadra wiceadmirała George'a Ansona stoczyła bitwę z francuskim konwojem, dowodzonym przez markiza de la Jonquière. Liczebna przewaga angielskiej floty przeważyła zwycięstwo na swoją stronę, ale Royal Navy wypuściła kilka francuskich okrętów i część konwoju.



I bitwa u przylądka Finisterre – starcie zbrojne, które miało miejsce 14 maja 1747 podczas austriackiej wojny sukcesyjnej (1740–1748).

Bitwa stoczona została koło przylądka Finisterre pomiędzy flotą brytyjską złożoną z 15 liniowców (922 działa) dowodzoną przez admirała George'a Ansona znajdującego się na 50-działowym okręcie Centurion (okrętem flagowym był 90-działowy Prince George), a francuskim konwojem liczącym 30 statków i eskortowanym przez eskadrę admirała markiza de La Jonquiere.

La Jonquiere osłaniał konwój francuskich statków handlowych należących do Francuskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej (Compagnie française des Indes orientales). Napotkawszy flotę brytyjską rozkazał konwojowi przyspieszyć, a sam z 4 liniowcami, 3 fregatami i 5 dużymi statkami handlowymi (560 dział) stawił czoło flocie Ansona. Podczas pięciogodzinnej bitwy Brytyjczycy zdobyli wszystkie 5 statków handlowych oraz 4 francuskie liniowce i 2 francuskie fregaty. La Jonquiere zdołał ujść jedynie z jedną fregatą. Dzięki stawionemu oporowi reszta statków (prócz dwóch najwolniejszych) zdołała uciec. Francuzi oprócz 7 statków handlowych, 4 liniowców i 2 fregat stracili (nie licząc jeńców) ok. 800 zabitych i rannych. Anglicy stracili 520 zabitych i rannych.

Po tym zwycięstwie Anson został awansowany na wiceadmirała (Vice Admiral) i podniesiony do rangi para Anglii.

Do kolejnej bitwy u przylądka Finisterre doszło w październiku tego samego roku.

Zobacz:
I bitwa u przylądka Finisterre
https://pl.wikipedia.org/wiki/I_bitwa_u_przyl%C4%85dka_Finisterre

Zeszyt 99

2-02-2017



- Figura galionowa

W zeszycie:
    Włoskie okręty podwodne
    Misje na Atlantyku
    W lipcu 1940 roku, z uwagi na niewystarczające siły i zamknięcie floty włoskiej przez Royal Navy w akwenie M. Śródziemnego, sztab włoskiej marynarki wojennej (Regia Marina) uznał, że podstawową rolą, jaką powinna ona spełniać w wojnie z Francją i Wielką Brytanią, będzie ochrona własnych linii komunikacyjnych pomiędzy metropolią a posiadłościami kolonialnymi w Afryce Północnej i na wyspach Morza Egejskiego, a w drugiej kolejności atakowanie nieprzyjacielskiej żeglugi z bazy okrętów podwodnych w Bordeaux (Betasom).


http://www.leradoubdupona...echelle-172-eme


http://www.leradoubdupona...lle-par-michaud

Zeszyt 100

9-02-2017



- Detal burty z lewej strony kosza "C"
- Figurka Anioła na rufę
- Wojownik
- Skrzydła Anioła 100-2
  • W zeszycie:
      Japoński atak
      Pearl Harbor
      "Dzień hańby"
      Rankiem w niedzielę, 7 grudnia 1941 roku, amerykańska baza marynarki wojennej w Pearl Harbor (Hawaje) została zaatakowana z zaskoczenia przez kilka fal japońskich samolotów, z pokładów lotniskowców, którymi dowodził Admirał Chūichi Nagumo.

Zeszyt 101

16-02-2017



- Detal burty z lewej strony kosza « D »
- Anioł na rufę z prawej strony
- Guerrier droit du linteau
- Skrzydła Anioła
  • W zeszycie:
      Niepodległość Włoch
      Pierwsza kampania marynarki wojennej
      W 1848 roku Cesarstwo Austriackie miało do czynienia z powstaniami w kilku włoskich miastach, w tym w Mediolanie i Wenecji, gdzie proklamowano powstanie Republiki św. Marka. Ponadto, Królestwo Sardynii w sojuszu z Państwem Kościelnymi i Królestwem Obojga Sycylii wystąpiły przeciwko osłabionej Austrii na terenach półwyspu włoskiego. Jednocześnie, flota francuska została wyparta z portów Królestwa Obojga Sycylii.

W 1848 roku rewolucja wybuchła w Królestwie Obojga Sycylii. Jego władca, Ferdynand II Burbon, nie mogąc stłumić rozruchów, wprowadził w państwie reformy polityczne i nadał mu konstytucję. Podobny przebieg miała rewolucja w Królestwie Sardynii, gdzie król Karol Albert wyraził zgodę na przeprowadzenie reform. Nawet papież Pius IX zgodził się na przyznanie praw politycznych ludności Państwa Kościelnego. Gdy jednak stanowczo odmówił zgody na zjednoczenie Włoch, w Rzymie wybuchło powstanie przeciwko jego władzy. Powstanie szybko ogarnęło pozostałe państewka włoskie, a nawet prowincje należące do Austrii – Lombardię i Wenecję. Na czele powstania stanął Giuseppe Mazzini i Giuseppe Garibaldi. Powstańcy, pod hasłem zjednoczenia ziem włoskich, rozpoczęli walkę o wyzwolenie spod panowania austriackiego. Poparcia udzielił im władca Piemontu (Królestwa Sardynii) Karol Albert, lecz jego wojska zostały pokonane przez Austriaków pod Novarą. Wojska austriackie wkrótce przywróciły dawne porządki na północy Włoch, a w Państwie Kościelnym zaprowadziły je wojska francuskie, przysłane przez Ludwika Napoleona Bonaparte na pomoc papieżowi.

Z zasobów Wikipedii
Czytaj więcej:
» Wiosna Ludów
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiosna_Lud%C3%B3w
» Wojna austriacko-piemoncka
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_austriacko-piemoncka

» Zjednoczenie Włoch
http://karolginter.pl/risorgimento.htm

Zeszyt 102

23-02-2017



- Wspornik ozdoby kotbelki
- Ozdobna woluta kotbelki
- Centralna latarnia rufowa
  • W zeszycie:
      Operacja Ten-Go
      Samobójcza misja Yamato
      W kwietniu 1945, flota imperialnej Japoni nie była w stanie konkurować z potęgą marynarki Stanów Zjednoczonych w przewidywanej inwazji na japońskie wyspy. Próbując uniknąć lądowania na Okinawie, Yamato, największy pancernik świata, został wysłany na misję bez powrotu.

Zobacz
» Operacja Ten-gō
https://pl.wikipedia.org/wiki/Operacja_Ten-g%C5%8D

Zeszyt 103

2.03.2017



- Wspornik ozdoby kotbelki
- Ozdobna woluta kotbelki
- Boczna latarnia rufowa
  • W zeszycie:
      Kryzys kubański
      Kwarantanna i blokada morska
      Jesienią 1962 roku po wykryciu, że Związek Radziecki potajemnie zainstalował na Kubie pociski balistyczne średniego zasięgu, prezydent Stanów Zjednoczonych wprowadził blokadę morską Kuby i zażądał wycofania rakiet. Tak rozpoczął się największy kryzys polityczny i wojskowy zimnej wojny, który niemal wywołał wojnę nuklearną.

Zobacz
Kryzys kubański
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kryzys_kuba%C5%84ski

Zeszyt 104

9.03.2017



- Centralne kolumny balkonu
- Boczne kolumny balkonu
- Boczna latarnia rufowa
  • W zeszycie:
      Niszczyciele czasu powojennego
      Od wojny w Wietnamie do dnia dzisiejszego
      Od 1945 roku kilka krajów wdrożyło niszczyciele dla obrony powietrznej, morskiej lub bombardowania celów przybrzeżnych. Z nadejściem nowoczesnych rakiet, cele niszczycieli nie są już ograniczone do obszarów położonych w pobliżu morza.

Zobacz
Niszczyciel
https://pl.wikipedia.org/wiki/Niszczyciel

Zeszyt 105

16-03-2017



- Zawiasy steru - trawiona płytka
- Kołki (nagle)
- Szpilki oczkowe
  • W zeszycie:
      Artyleria okrętowa na początku XX wieku
      Ciągły postęp
      Pod koniec XIX wieku, niemiecki przemysł artylerii okrętowej, w tym Krupp, został wyprzedzony przez grupę przemysłową Armstrong Whitworth, który zastąpił monobloki ze stali nierdzewnej stalą "kompozytową". Jednakże Krupp odzyskał prymat dzięki szeregom innowacji w procesach wytwarzania nowych materiałów.

Zeszyt 106

23.03.2017



Pierścienie kotwic
Nagle
Szpilki oczkowe
Nić bawełniana jasna ø 0,15 mm

  • W zeszycie:
      Włoskie kutry torpedowe
      Morskie jednostki szturmowe
      Kutry torpedowe - poprzednicy kutrów zwalczania okrętów podwodnych - zostały głęboko zmienione przez Regia Marina (włoska marynarka wojenna), nawet jeśli jego MAS (Motoscafo Armato Silurante) miały doskonałe wyniki podczas pierwszej Wojny Światowy.

Zeszyt 107

30.03.2017



Nagle
Małe pierścienie
Nić bawełniana brązowa ø 0,80 mm
Okrąglak ø 8 mm x 300 mm
  • W zeszycie:
      Bitwa przy Przylądku Północnym
      Walka o Wyspę Niedźwiedzią
      W okresie świąt Bożego Narodzenia 1943 r. niemieckie okręty wpłynęły na wody norweskie, aby zaatakować aliantów na Oceanie Arktycznym, ale brytyjskie siły eskortujące odkryły na czas to odkryły. Niemiecki okręt wojenny Scharnhorst został zatopiony 26 grudnia, a jego dowódca zginął w akcji.

Zobacz:
» Battle of the North Cape
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_the_North_Cape

Zeszyt 108

6.04.2017



Nagle
Małe pierścienie
Okrąglaki ø 6 mm x 300 mm
Taquets
Mantelets de sabord
  • W zeszycie:
      Henri IV
      Eksperymentalny pancernik straży przybrzeżnej
      Pod koniec XIX wieku, we Francja zaczął się rozwijać nowy rodzaj okrętu, bardziej ekonomiczny i przypisany do obrony wybrzeża. Ten typ okrętu, charakteryzuje się zmniejszoną autonomią i dużym kalibrem artylerii, zapoczątkował trend reprezentowania w mniejszych marynarkach wojennych, zwłaszcza Ameryki Południowej i Azji

Zobacz:
» French battleship Henri IV
https://en.wikipedia.org/wiki/French_battleship_Henri_IV

Zeszyt 109

13.04.2017



Nagle
Małe pierścienie
Okrąglak ø 5 mm x 300 mm
Taquets (knagi?)
Mantelets de sabord de flanc (zaślepki ambrazur?)
  • W zeszycie:
      Nowoczesne uzbrojenie okrętów podwodnych
      Rewolucja technologiczna pod wodą
      W ostatniej dekadzie XX wieku nastąpiła rewolucja technologiczna, która znacząco zmieniła uzbrojenie okrętów wojennych. Po pierwsze, bomba głębinowa została zastąpiona przez torpedę jako główną broń do zwalczania łodzi podwodnych, a po drugie, torpedy okrętów podwodnych zostały zastąpione przez pociski kierowane do operacji przeciw okrętom nawodnym.

Zobacz:
» Okręt podwodny
https://pl.wikipedia.org/wiki/Okr%C4%99t_podwodny

Zeszyt 110

20.04.2017



Plan nr 1 - Bukszpryt
Pręt ø 10 x 300 mm
Listewki z orzecha 2 x 2 x 250 mm
Elementy platformy maszciku bukszprytu
Mantelets des sabords de flancs
Działa 1-szej baterii
Jarzmo maszciku bukszprytu

  • W zeszycie:
      Brytyjskie ataki na francuskie wybrzeża
      Polityka marynarki
      Brytyjski atak na Saint-Malo odbył się w czerwcu 1758 roku podczas wojny siedmioletniej. Chociaż samo miasto nie została zaatakowane jak planowano, brytyjczykom udało się zniszczyć wiele statków handlowychi, zanim ponownie zaatakowano kilka dni później. Również przeprowadzono ataki na społeczności przybrzeżnych Saint-Servan, Cherbourga i Cancale.

Zobacz:
» Raid sur Cherbourg
https://fr.wikipedia.org/wiki/Raid_sur_Cherbourg

K
0