Abraham Storck (lub Sturckenburch )
(ur. 17 kwietnia 1644 r. w Amsterdamie - pochowany 8 kwietnia 1708 r.).

Był holenderskim malarzem pejzażystą i marynistą, malował porty, wybrzeża morskie, statki na spieniąnym morzu, również weduty. Częstym tematem jego pejzaży były miasta portowe Holandii i Włoch, i żywiołowe sceny tam się rozgrywające. Był także rysownikiem.
Obrazy Storcka znajdują się w muzeach w Amsterdamie, Dreźnie, Nowym Jorku, Dublinie, Petersburgu, Paryżu oraz prywatnych kolekcjach sztuki na całym świecie.

Jego ojcem był również malarz Jan Jansz Sturck (lub Johannes Storck) (1603-1673) z Wesel, który w 1628 roku poślubił Teuntje (Apolonia) Jacobs. Storck miał dwóch braci, którzy byli także malarzami sygnującymi obrazy imieniem Sturckenburch aż do ok. 1688, po tym roku zaczęli używać sygnatur Storck lub Sturck. Prawdopodobnie wszyscy (wraz z ojcem) zostali przeszkoleni w warsztatach rodzinnych i dołączyli do miejscowej Gildii Świętego Łukasza, w przeciwnym razie nie można było sprzedawać obrazów.


Bitwa czterodniowa, 1666

Około 1666 r. Storck założył własną pracownię malując scenki bitew, portowe, a także pejzaże morskie i miejskie (weduty). W 1670 r. podróżował wraz z bratem Jacobem i pracował w Niemczech. W 1694 r., mając 49 lat, poślubił wdowę Neeltje Pietersa van Meyservelta. Pod koniec życia mieszkał w Kattenburgu w pobliżu portu.


Scena portowa

Na sceny marynistyczne Storcka wpłynęły obrazy dwóch Willemów van de Velde (starszego i młodszego), Ludolfa Bakhuizena i Jana Abrahamsza Beerstraatena.

Storck, inspirowany sztuką Jana Baptist Weenixa, malował fantastyczne widoki portów śródziemnomorskich, gdzie umieszczał kupieckie statki wśród architektonicznych ruin, przedstawionych w kryształowo czystych barwach włoskiej sztuki tego okresu. Ten typ malarstwa rozwinął się we włoskim capriccio w XVIII wieku.
Z dużą dokładnością przedstawiał olinowanie statków i szczegóły techniczne, co prawdopodobnie pokazuje wpływ van de Veldów. Jego holenderskie widoki na port i rzekę często zawierają rekreacyjne i ceremonialne aspekty żeglugi. Szczególną uwagę zwracał na ekspozycję jachtów wycieczkowych, uroczyste zgromadzenia żaglowców i obserwujących ludzi.

Storck namalował kilka zimowych scen inspirowanych przykładem Jana Abrahama Beerstraatena i jego syna Anthonie Beerstraaten, autoportret i kilka alegorii.


Polowanie na wieloryby na Oceanie Arktycznym




    Scenę przedstawioną na obrazie olejnym holenderskiego malarza Abrahama Storcka (1644–1708) cechuje wielka dynamika oraz bogactwo detali. Na dużej krze, na pierwszym planie, grupa wielorybników trzyma na dystans dwa niedźwiedzie polarne. Na drugim planie widać szalupy wielorybników. W tle zaś, wśród lodów i morsów kotwiczą trzy holenderskie statki wielorybników. Członkowie załóg polują na wieloryby. Zapotrzebowanie na oleje z wielorybów, morsów i fok znacznie wzrosło w Europie, ponieważ okazały się dobrą alternatywą dla olejów roślinnych, z których powstały świece, smary, olejki i mydła.

    Storck specjalizował się w obrazach marynistycznych oraz w panoramach portów holenderskich.
    Zwykle wykonywał je z wielką dokładnością i realizmem, choć namalował też kilka portów śródziemnomorskich, w których wymieszał elementy rzeczywistości z wytworami własnej wyobraźni.

Zobacz obraz w Rijksmuseum
https://www.rijksmuseum.nl/en/collection/SK-A-4102
_________________
Pozdrawiam
Karol