Pietro Fabris

Pietro Fabris (1740 - 1792) był malarzem włoskiego pochodzenia działającym w Anglii, jednak większość swojego życia spędził w Neapolu, gdzie się urodził i gdzie malował pejzaże oraz obrazy rodzajowe - sceny Bamboccianti - obrazy ludowe miejscowego ludu w rodzimych strojach przy pracy lub w trakcie zabaw. W Neapolu Fabris poznał się z malarzem Antonio Joli.
Był ulubionym artystą brytyjskiego konsula w Neapolu, geologa, sir Williama Hamiltona, któremu towarzyszył w jego podróżach i dla którego wykonał pięćdziesiąt osiem obrazów - gwaszy, które następnie zostały wykorzystane jako ilustracje do książek Hamiltona o wulkanicznym obszarze wokół Wezuwiusza, Etny, Stromboli i wyspy Lipari, zebrane w dwóch książkach: Obserwacje na Górze Wezuwiusz, Etna i in. (Londyn, 1774) i Campi Phlegraei: obserwacje na temat wulkanów Dwóch Sycyli (Neapol, 1776).

Biografia Fabrisa jest słabo udokumentowana. Przypuszcza się również, że urodził się w Anglii (sam określił siebie jako Brytyjczyka), aby zostać w Wenecji scenografem Jacobo Fabrisem. Jego obrazy i rysunki były eksponowane w 1768 roku w London Free Society, a w 1772 w London Society of Artists of Great Britain.

Menuet w Bajach



    Obraz jest dziełem Pietra Fabrisa. Mamy niewiele informacji o życiu tego malarza. Dzięki kilku sygnowanym i datowanym obrazom, wiemy jednak, że w latach 1756–1792 pracował w Neapolu, gdzie namalował wiele pejzaży i scen z życia ludu. Tematy te cieszyły się wielkim powodzeniem wśród kolekcjonerów włoskich i zagranicznych.
    W latach 1776–1779 wykonał serię ilustracji do traktatu sir Williama Hamiltona o wulkanach
    Kampanii i Sycylii. Prace te zyskały wielkie uznanie wśród naukowców, podróżników i amatorów sztuki.
_________________
Pozdrawiam
Karol