Żagiel bukszprytu - blinda (spritsail)
Do podnoszenia i opuszczania żagla służyły gejtawy i gordingi żagla bukszprytu.
Gejtawy (clew lines) - lina gejtawy jednym końcem zamocowana była na rei, w około 1/3 jej długości, przechodziła przez blok osadzony na krótkim stropie w rogu halsowym żagla, dalej przez blok osadzony na rei – w okolicy jej zamocowania, do kołkownicy na dziobie okrętu. Wykonana jest z liny o średnicy 1/3 średnicy fokwanty.
M Boczar „Galeona Zygmunta Augusta”
Gordingi (bunt lines) – układ gordingów pracował w przeciwieństwie do gejtaw po zewnętrznej stronie żagla. Lina o średnicy 1/3 średnicy fokwanty była przymocowana do dolnego liku żagla, biegła przez blok zamocowany na rei wprost do kołkownicy na dziobie jednostki.
M Boczar „Galeona Zygmunta Augusta”
Lennarth Petersson „Rigging period ship models
Szoty – szkoty (sprit sail sheets). Służą do naprężania żagla i ustawienia go odpowiednio do wiatru. Układ tej liny składał się z bloku zamontowanego na stropie ( pendant) do oka rogu halsowego żagla. Średnica stropu – 2/3 srednicy fokwanty. Sam szot wykonano z liny o średnicy 1/3 średnicy fokwanty. Szot rozpoczynał bieg od kólkas osadzonego w burcie okrętu poniżej kotbelki, przez opisany blok na stropie, a dalej przez otwór w burcie, za półką fokwant, do polera na pokładzie głównym.
M Boczar „Galeona Zygmunta Augusta”