Zeszyt nr 82

Zeszyt nr 83

Zeszyt nr 84

Zeszyt nr 84 – schodnie, kolejne działo i malowanie ozdób załączonych do zeszytu nr 81 – C26

Schodnie wymiarami odpowiadają montowanym na pokładach rufowych, więc chyba takie będzie ich przeznaczenie. Jeśli tak to propozycja schodów przedstawiona w instrukcji, (jeśli nie zostaną w jakiś sposób zabudowane, co trudno sobie wyobrazić) jest nie do przyjęcia. Są granice uproszczeń stosowanych przez konstruktorów kolekcji modelarskich. Poddałem się podczas oklejania listewkami elementów stępki i steru (!) Teraz jednak nie można sobie pozwolić na oszpecenie okrętu żaglowego metalową konstrukcją schodni.

Dlatego prostym sposobem wykonałem własne schodnie odpowiadające wymiarami zewnętrznymi, ilością stopni i kątami tym metalowym. Jeśli w przyszłości się okaże, że kolekcja przewiduje inne niż sobie aktualnie wyobrażam przeznaczenie metalowej schodni oczywiście szybko powrócę do instrukcyjnej koncepcji.

Stęskniony „drewnianej roboty” zaszalałem i wykonałem jeszcze jeden wariant schodni. Mając odrobinę doświadczenia (takie zdobył każdy, kto dotarł do tego etapu kolekcji) można na zasadzie waloryzacji wyposażyć swój model w schody prawie idealnie oddające te znajdujące się na oryginale.

Działo

Dekoracje C26

Zeszyt nr 85

Zeszyt nr 86

Zeszyt nr 86 – prace na platformie dziobowej i budowa ścianek nadbudówek rufowych.

Tak jak na pokładach tak samo na platformie dziobowej przykleiłem listewki wcześniej pomalowane bejcą wodną. Etap nie sprawia żadnego problemu jednak przypomina o zbliżającym się nieuchronnie czasie wykończenia ścianki opartej na właśnie przyklejonej podłodze. Obcinanie wystających końcówek listewek w obawie przed ewentualnym wyszczerbieniem podczas użycia nożyka ułatwiam sobie wykorzystując cążki do paznokci.

Budowanie modelu w oparciu o kolekcję ma jedną podstawową wadę. Chcąc nadążać z pracą w rytmie wydawanych zeszytów nie mamy możliwości wyprzedzającego oglądu pomysłów konstruktora. Szkoda, bo znając te zamiary niejednokrotnie można by dokonywać pewnych korekt, waloryzacji czy po prostu ułatwień.

Kolekcje na szczęście mają swoją powtarzalność w edycjach krajowych. Łączy się to często z przesunięciem czasowym. Śledzenie czy też czynne uczestnictwo w internetowych forach modelarskich daje możliwość uzyskania bardzo wielu pomocnych wskazówek w kwestii naszych zainteresowań. Mnie dało informację gdzie znaleźć instrukcję Vasy  DeAgostini z wyprzedzeniem ponad dwudziestu zeszytów. Język nie ma znaczenia a skarbnica informacji fantastyczna.

Korzystając z tak zdobytej wiedzy nadałem kolor bejcą ściankom bocznym i futrynom drzwi przed montażem ścianek czołowych nadbudówek  (propozycja malowania a raczej „smarowania” tych elementów później – nie do przyjęcia).

Pomalowałem też przed przyklejeniem listewki przeznaczone do montażu ścianek. Na czerwono, bo taki kolor mają mieć docelowo ścianki. Te proste teraz czynności są znacznym ułatwieniem a w skutkach poprawią estetykę modelu w porównaniu z wykonywanymi zgodnie z instrukcją. Zmienię też wykończenie góry ścianki najniższej nadbudówki – teraz środek a boki po zamontowaniu daszków drzwi, gdyż propozycja zwieńczenia ścianki kitem szpachlowym przyprawia o dreszcze.

Zeszyt nr 87

Zeszyt nr 87 – drugie poszycie ścianki dziobowej i malowanie elementów ozdobnych C68a, c, d dołączonych do zeszytu nr 80.

Drugie poszycie ścianki na dziobie to taki trochę mini egzamin z fachu modelarskiego. Zdecydowanie słabo zaliczony przez budujących „eksponat instrukcyjny” pomimo znacznej pomocy programów do komputerowej obróbki zdjęć. W dalszej części zgodnie z instrukcją ścianka będzie jeszcze szpachlowana i malowana farbami nie transparentnymi, co wizualnie niestety niczego nie zmieni.

Moja metoda poszywania zewnętrznego z wykorzystaniem wcześniej pomalowanych bejcą listewek wyklucza szlifowanie powierzchni pokrytej nimi ścianki. Dodatkowo sam kształt ścianki (wklęsłości i wypukłości pod przeciwstawnymi kątami na tym samym poziomie) komplikuje jej estetyczne wykończenie. Wydaje się, że jedynym skutecznym sposobem jest pozwolenie po przymiarkach listewkom na takie ułożenie, aby możliwie całą powierzchnią stykały się z oklejaną ścianką. To gwarantuje trwałość klejonego połączenia i możliwość uzyskania ostatecznego wyglądu ścianki bez szpar pomiędzy listewkami, pęknięć, przełamań itp. mało efektownych przypadków.

Chyba mi się udało, choć po dokonaniu przymiarek przyszłych futryn wyoblenie ścianki w części przyśrodkowej ma odstępstwo ponad jeden milimetr. Ale to przyszłość a przecież i tak metalowa ewentualnie malowana futryna będzie nie do „przyjęcia”.   Można się też pocieszać, że ścianka jeszcze się zmieni poprzez zabudowę choćby schodkami czy innymi elementami infrastruktury części dziobowej okrętu.

Jeszcze foto przy świetle dziennym choć też nie oddaje barw faktycznych.

Ciąg dalszy malowania.

Tym razem figurki:

C68a

C68c

C68d

I na później