Szpachlówki, szpachelki, szpachlowanie......

[ROBERT]

Szpachlówki i szpachlowanie.
Każdy kto buduje modele czasami musi coś wyrównać. Do tego służą szpachlówki. Najlepsze do tego są te samochodowe/poliestrowe/. Firm produkujących jest wiele ja jednak używam szpachlówek firmy NOVAL. Zapraszam na stronę tej firmy by zapoznać się z ich ofertą. http://www.novol.com.pl/
Ta firma posiada bardzo bogatą ofertę szpachlówek i opakowań. Do naszych zastosowań najlepsza to FINISH , UNI, UNISOFT, co nie znaczy, że inne nam się nie przydadzą. Zależy to od tego co chcemy zrobić. O tym nie będę pisał bo na stronie tej firm wszystko jest dokładnie opisane, zastosowanie każdej. Inne firmy będą posiadały inne napisy np.:FINE czyli na koniec. Te na koniec są do naszych zastosowań najlepsze. Najtrudniejszą czynnością jest nie wybór szpachli, a szpachlowanie i czynności z tym związane. Szkół jak to robić jest wiele, ale zasady podobne jak nie takie same. Przed przystąpieniem do szpachlowania należy dokładnie zapoznać się z instrukcją. Tam dokładnie podane są w jakich warunkach można stosować daną szpachlówkę temperatura w jakiej najlepiej nakładać , czas użycia, czas schnięcia i proporcje szpachlówka-utwardzacz. Należy dość dokładnie stosować się do zaleceń producenta. Temperatura ma duży wpływ na szybkość twardnienia szpachlówki i tak zbyt niska powoduje spowolnienie schnięcia, a zbyt wysoka przyspieszenie co utrudni nam nakładanie. Czas użycia to czas w którym możemy nakładać szpachlówkę zanim zacznie wiązać i użycie jej już jest nie możliwe. Czas schnięcia to czas pełnego utwardzenia i dopiero po tym czasie można szlifować Najważniejsza jest proporcja szpachlówka-utwardzacz. Zawsze należy stosować się do zaleceń producenta. Zbyt mała ilość utwardzacza spowoduje, że szpachlówka nie utwardzi się, będzie miękka. Natomiast zbyt duża ilość utwardzacza spowoduje szybkie utwardzanie i uniemożliwi nam szpachlowanie. Zacznie się szybko wiązać, a objawem tego będzie takie granulowanie i przy próbie szpachlowania zaczną powstawać takie „zadziory”. Przyczepność takiej dorobionej szpachli jest słaba.
Kilka zasad
1.Szpaclę dorabiamy tylko w takiej ilości którą zdążymy położyć na przygotowaną powierzchnię.
2.Szpachlę dorabiamy np. na grubym kartonie, takiej tacce i wyrzucamy po jednorazowym użyciu. Tu należy pamiętać by dokładnie wymieszać/do uzyskania jednolitego koloru/ szpachlówkę i utwardzacz.
3.Do szpachlowania używamy szpachelek,. Dostępne są metalowe i z tworzywa sztucznego. Do naszych celów, zastosowań lepsze są te drugie.
4.Powierzchnię przed szpachlowaniem należy przeszlifować papierem ściernym np. 280 i przetrzeć/oczyścić z powstałego kurzu i odtłuścić/ np. benzyną ekstrakcyjną, rozpuszczalnikiem. Pod żadnym pozorem nie powinno dotykać się tak przygotowanej powierzchni rękoma by nie zostawić tłuszczu na przygotowanej powierzchni.
5.Po przemyciu i osuszeniu powierzchni należy założyć gumowe rękawiczki dorobić szpachlę i dopiero nakładać szpachlówkę.
6.Pierwszą warstwę szpachli nakładamy długimi ruchami dobrze dociskając szpachelkę. To zapewni nam, że szpachla dotrze do wgłębień dołków, zapełni pęknięcia. Szpachlówkę nakładamy długimi, zdecydowanymi ruchami, nie paćkamy
7.Szpachlówkę nakładamy kilkakrotnie cienkimi warstwami. Taki sposób ułatwia nam szlifowanie, skraca czas schnięcia, i chroni nas przed nadmiernym nałożeniem szpachli.
8.Po nałożeniu pierwszej warstwy, należy odczekać, aż będziemy mogli przystąpić do szlifowania. Pierwsze szlifowanie można zrobić papierem 150-200 /użycie papieru 40-120 spowoduje powstawanie głębszych rys, a tego nie chcemy/.
9.Do szlifowania używamy klocka drewnianego lub gumowego/w sprzedaży są takie specjalne łapki, ale ja jestem tradycjonalistą/. Nie należy szlifować przez palce bo nie uzyskamy dokładnej powierzchni, wyszlifujemy wgłębienia i tak w nieskończoność. Zrobicie taki górski krajobraz który będzie widoczny po polakierowaniu powierzchni. Przez palce można szlifować tylko w trudno dostępnych miejscach np.: w miejscach łączenia tam gdzie nie dojdziemy klockiem. Należy również pamiętać by szlifować ruchami posuwistymi nie tylko w jednym miejscu.
10.W ten sam sposób nakładamy kolejne warstwy pamiętając o przemyciu i usunięciu kurzu po każdym szlifowaniu. Tak, aż do uzyskania odpowiedniej powierzchni.
11.Drugą i następne warstwy szpachli najlepiej szlifować papierem 360-400. Dzięki temu zrobimy mniejsze rysy co zaprocentuje w końcowej fazie/lakierowanie/.
12.Oczywiście można używać do szlifowania papierów o grubszej gradacji, ale to jedynie przyspieszy proces szlifowania danej warstwy i popsuje efekt końcowy.
13.Po każdym szlifowaniu sprawdzać należy szlifowaną powierzchnię by nie przesadzić ze szlifowaniem. Tego doświadczenia nabieramy z czasem.
14.Jak już skończymy te czynności i wydaje nam się, że jest ok. to na tak przygotowaną powierzchnię/ odkurzoną, odtłuszczoną, osuszoną/ nakładamy lakier podkładowy, jedną dwie warstwy.
15.Po wyschnięciu podkładu bierzemy papier 800-1000 i na mokro matujemy. Do tego nie używamy już klocka bo papierem tej gradacji już nie zrobimy dołków i górek. Jednak należy pamiętać o tym by używać do tego całej powierzchni dłoni.
16.Jeszcze raz sprawdzamy tak przygotowaną powierzchnię i jak tego wymaga jeszcze raz szpachlujemy,/tu należy pamiętać by powierzchnia była sucha/ jednak matujemy ją papierem 800-1000 najlepiej na mokro.
17.Po takim zabiegu jeszcze raz nakładamy pokład i matujemy powierzchnię pod lakier papierem 800-1000 najlepiej na mokro.
18. Ważne jest by po każdym szlifowaniu, matowaniu oczyścić powierzchnię z kurzu, tłuszczu, dokładnie wysuszyć /powierzchnia musi być idealnie sucha pozbawiona jakiejkolwiek wilgoci/ i dopiero wtedy można podejmować następne czynności.
19. Dopiero po takich zabiegach można nakładać lakier.
20.Jest oczywiście szpachla natryskowa która przy użyciu pistoletu świetnie wypełnia malutkie pory w szpachli. Po nałożeniu jej i wyschnięciu szlifujemy ją papierem 360-400, a następnie matujemy papierem 800-1000 najlepiej na mokro. Inne czynności są takie same.
21.Matowienie ma na celu wygładzenie wszystkich powierzchni z różnych rys, które byłyby widoczne po lakierowaniu oraz w celu uzyskania dobrej przyczepności pod lakier.:) :) :)

Zasady są podobne różnice mogą być np. w użyciu papieru ściernego o różnej gradacji do danej czynności. Jednak w modelarstwie są dużo mniejsze powierzchnie do szlifowania i dlatego polecam stosować papiery takie jak w tym opisie. Oczywiście jest możliwość używania do szlifowania szlifierek oscylacyjnych. Sprawdza to się przy dużych powierzchniach i pierwszych warstwach. Oczywiście używanie sprzętu wymaga doświadczenia bo jest dużo łatwiej popsuć szlifowaną powierzchnie. Chwila nie uwagi, mocniejsze dociśnięcie może zniweczyć naszą pracę. Też należy pamiętać o przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa. Prąd i woda to nie najlepsze połączenie/ część szlifowania, matowania robimy przy użyciu papieru i wody/. Jest też sprzęt napędzany sprężonym powietrzem, ale większość nie posiada dostępu do takiego więc nie będę o tym pisał.
Taka porada: Przy matowieniu na mokro można papier ścierny przetrzeć mydłem, co zapewni nam lepszy poślizg/ papier nie będzie nam się zwijał pod rękom. Tego nauczył mnie stary blacharz samochodowy.
Szlifowania nie róbcie w domu bo was rodzina o.....li:blink: :S :woohoo: , a i przez rok tego kurzu nie sprzątniecie, tak się przy tym kurzy, a jak się będzie za wami kurzyło gdy rodzina was z domu pogoni .:woohoo: :whistle: :( :S :dry:
Jeżeli robicie szlifowanie w zamkniętym pomieszczeniu to warto kupić i używać maseczki lakierniczej takiej jednorazowej by nie pluć szpachlówką/pyłem/ przez kilka godzin.
Najważniejsze to by przed szpachlowaniem, a raczej szlifowaniem kupić stado żubrów by co nieco przepłukać sobie gardło w czasie pracy. :woohoo: :woohoo: :woohoo:
Pozdrawiam ROBERT
PS
Napisałem ten tekst pod wpływem wielu pytań dotyczących szpachlowania i samych szpachli.
Co do kupna to polecam odwiedzić sklepy motoryzacyjne tam na pewno znajdziecie to co do opisanych czynności jest potrzebne .B) B) B)