Forum Koga • Strona główna - Koga Portal - Modele - Żaglowce - Statki - Okręty - Forum modelarskie

Szybki to błony z bezbarwnego kleju UHU - trochę trzeba się nabawić aby nie było uwięzionych bombli powietrza ale da się. Mi to nie przeszkadzało a dodaje uroku - ( UWAGA zeżarł mi lakier na stole dębowym a aceton tego lakieru nie ruszał ) Ażur wycinałem ręcznie w odlewie z Distalu wykonanym z odcisku blaszki mosiężnej na plastelinie. Każdy panel składany w ośmiokąt wycinany osobno. Z samej blaszki fototrawionej latarnia wyglądało cieniutko i sztucznie.
Mała rzecz a cieszy. Można by ją jeszcze dopieścić ale dobrze wyszło jak na pierwszy raz z "nową technologią"

Parę detali. Nieuzbrojonym w powiększalniki okiem wyglądają ok Niedoróbki się poprawi. Zdjęcia pomagają dostrzec to i owo. Zapomniałem dodać, że nie ma tu ani jednej części z zestawu. Wszystko Hand Made , nawet zawiasy do drzwi.

Buduje się buduje. wszystko przygotowane do poszywania kadłuba a tu niemiła niespodzianka. Robota idzie , czujność spada i awaria. Armata wykonana wg planów nijak nie pasuje do otworów działowych. Poziomy pokładów są ok zgodne z formatkami. Na zdjęciach bocznych obniżyłem lawetę na pokładzie głównym o wysokość uwzględniającą krzywiznę pokładu. Budowałem Wodnika z materiałów własnych na podstawie zestawu i też były awarie. Teraz buduję żółtego Lwa też na podstawie zestawu i też chochlik.
Lawecie wewnątrz pokładu będę musiał urwać kółka i wstawić taką niejezdna. Deska widoczna na zdjęciu którą wciąłem we wręgę to krawędź dolna otworu działowego. Na pokładzie głównym trzeba będzie pokombinować żeby lufa armaty była centralnie w otworze. Tyle w kwestii uwag jakby ktoś rzucił się na budowę tej jednostki. Niestety po wybudowaniu jednostki jest za późno na przymierzanie armat. Dlatego też armaty jako wyposażenie które trzeba spasować z otworami warto wykonać wcześniej co pozwoli na wyłapanie błędów.

Trochę podłubałem. Jeszcze do poprawki ale już coś widać. Materiał to 1,5 mm obłóg olchy.

Moje proste patenty jak otrzymać nie sklawiszowany nie podziurawiony gwoździami sztywny kadłub z jednowarstwowego poszycia wykonanego z 1,5 mm obłogu na gotowo na wręgach pełnych:
- wręgi 6 mm
- dobrze doszlifowane wręgi - ukosowanie względem wręg sąsiednich tak aby przyłożona listewka przylegała całą powierzchnią do zeszlifowanej wręgi . Sprawdzamy względem poprzedzającej i następującej . Warto poświęcić więcej czasu na przygotowanie
- wybranie materiału z wręgi środkowej w części dolnej w okolicach steru na pół grubości listewki. Ułatwi to złożenie tylnicy na której wisi ster i uzyskanie właściwej grubości do zamocowania stępki
- możliwe wypełnienie części obłej dzioba i rufowej - pracochłonne ale potem mniej nerwów z układaniem listewek
- doginanie listewek na kształt - ( woda , żelazko , płaska deska i ścisk ) - metoda dobra do otrzymywania wygięć parapetów i wygięć listewek względem siebie . Kładziemy namoczoną listewkę a płasko, mocujemy jej koniec do deski i wyginamy listewkę masując ją żelazkiem aż do wyschnięcia, doginanie do kształtu kadłuba - namoczenie, słoik od majonezu, żelazko - przy wprawie człowiek się nie poparzy ale uważać trzeba cały czas
- cieniowanie listewek - mały hebelek Graunper lub inny na sucho przed moczeniem i wygrzewaniem żelazkiem
- układanie listewek - docisk do poprzedniej gwoździkiem wbitym na kraniec nowej listewki - stopniowo przy każdym głębszym wbiciu przekrzywiamy gwoździk do momentu całkowitej niwelacji szczeliny, najlepiej jednak zakończyć pod kątem równym 90 stopni względem stycznej wręgi , wtedy ślad po docisku gwoździka jest najmniejszy - kilka gumek i puszka farbki.
- pomiędzy wręgi wklejam równolegle - (jak się uda bo na krzywiźnie to z każdą następną listewką będzie mniej równolegle do sąsiadującej wręgi i o podobnej długości) listewka wcześniej namoczona i wygrzana żelazkiem - wtedy robi się bardziej plastyczna. Zastępuje to z powodzeniem wypełnienie pomiędzy-wręgowe - Przy szlifowaniu kadłuba nic nie ucieka. Listewki względem siebie są sztywne i się nie przesuwają
- przy kładzeniu każdej z listewek oczywiście trzeba kontrolować wzajemne położenie i ewentualnie stosować dociski ustalające pozycje względem siebie. Na tych deskach dodatkowych można ścisnąć pensetą lub ściskiem tak samo jak w przypadku poszycia prawdziwego
Ostatecznie 1,5 mm poszycie wymaga praktycznie tylko kosmetycznego szlifu i mamy bardzo sztywne poszycie na całości bez konieczności kładzenia drugiej warstwy czegokolwiek , szpachlowania i innych wygibasów. Oszczędza się płuca i otoczenie przed zbędnym pyłem
- jakiekolwiek powstałe szczelinki w części gdzie będzie malowany - klej i zamulanie pyłem powstałym przy szlifowaniu kadłuba w tej okolicy na świeżo po wciśnięciu kleju w szczelinę - dlatego nazwałem to zamulaniem. Nawet malowane kadłuby wykonane przeze mnie w ten sposób nie pękały na styku listewek.

Pomału do przodu. Teraz szlif , wykończenie nadburć od wewnętrznej strony po wyłamaniu sklejkowych resztek wręg. Z tyłu wyszedłby jeden batens ale i tak dół będzie biały więc się z nim nie wcinałem. Ba dziobie choć może tak wygląda przez układ słoi nie ma ani jednej listewki cieniowanej na szpic. Maksymalne ścieniowanie z 5 mm na 2,5

Mój przyrząd do gięcia żelazkiem Gięta listewka to dąb pobejcowany kasztanem. Małe postępy na fotkach. Tu i ówdzie aparat oczywiście ukazał konieczność retuszy, Poprawimy.

Model ukończony. Jak każdy na forum cieszy. Projekt fajny koncepcja takiego wykonania tej pinki z założeń J.B mi przypasowała. Jak by się zastanowić jednak to :
Jak ładowali działo za grotem jak patrzy centralnie w maszt i dodatkowo kołkownica tam stoi ? Jak ładowali resztę dział z szalupą na środku skoro nie chowały się działa za krawędź otworu działowego ? Ktoś się wychylał za burtę z kulą ? A jak przybijali ? Z tali podciągających dział zrezygnowałem bo i tak już się zrobiło tłoczno.
Gdzie przedni greting pomiędzy kadłubem a galionem ? Błędne wysokości pokładów względem otworów. Kadłub w swoich kształtach ma jednak ładne proporcję i dobrze się poszywał. Przypominam iż to tylko jedna warstwa 1,5 obłogu dębowego więc wymaga to finezji w doginaniu i układaniu.

Ale co tam. Model wypłynął w kierunku Łowicza aby dołączyć do Wodnika który wypłynął 2 lata wcześniej i Struga który też w tej flocie się znalazł w tzw międzyczasie. To chyba największa kolekcja polskich okrętów w jednych rękach jaką znam. A to jeszcze nie koniec Tymczasem w tym projekcie dziękuję za uwagę. Zdjęcia wrzucam hurtem a kot jest z Indonezji z Teeku albo czegoś podobnego. Jedyne materiały nie Hand Made użyte do budowy to bloczki bo od Mirka i falkonetki nie wiadomo skąd. Reszta to ból i pocięte palce , połamane wiertełka i pył

Brawo Leon27, gratuluję ukończenia kolejnego modelu.

Na fotce obok indonezyjskiego kota "śmignął" mi znajomy model - mając już dość spore doświadczenie nie chciałbyś go skończyć, przerabiając na któryś z galeonów "naszej floty spod Oliwy" - sam onegdaj miałem taki pomysł:

"...Może gdybym zmienił flagi na nasze z 1627 r. to może mógłbym podciągnąć model pod któryś z naszych galeonów z bitwy pod Oliwą
np. Święty Jerzy (Sankt Georg) - 31 dział, 400 t, Król Dawid (König David) - 31 dział, 400 t czy Latający Jeleń (Fliegender Hirsch) - 20 dział, 300 t.
To tylko kwestia dozbrojenia w przypadku dwóch pierwszych lub odjęcia czterech dział przy trzecim oraz wprowadzenia narodowej dekoracji . ..."

...i zmieniając oczywiście balkon (u Kazia kagry znajdziesz fajny przykład).
Powodzenia w dalszych planach

Dobra robota Gratulacje - każdy skończony model to wielka sprawa.
Co następne?

Pozdrawiam,
Łukasz