Miedziowanie kadłuba.Przed rozpoczęciem miedziowania, za pomocą wysoce specjalistycznego narzędzia
, wyznaczyłem przebieg linii wodnej, stanowiący jednocześnie granicę dla miedzianych płyt.
Pomimo prymitywnej metody wychodzi równo
Pas pomiędzy tak wyznaczoną granicą linii wodnej oraz dolną granicą pasa wzmocnień, który zostanie ułożony w dalszej kolejności, pomalowałem na czarno.
Miedziowanie jest wykonane z taśmy miedzianej dla witrażystów marki Ventura Tape, z czarnym klejem (ponoć jest mocniejszy).
Przed wycięciem pasków imitujących miedziane płyty, przyklejałem dłuższy pasek miedzi (ok. 13,5 cm) do maty za pomocą taśmy malarskiej. Następnie na tak przyklejonym pasku wykonywałem imitację gwoździowania za pomocą radełka; do wykonania imitacji gwoździowania na obrzeżach używałem radełka Trumpetera o gęsto rozstawionych zębach (przez Trumpetera oznaczonego jako nr A), a do gwoździowania w centralnej płaszczyźnie płyty radełka o rzadszych zębach (oznaczonego jako nr D).
Tak przygotowane paski miedzi ciąłem następnie - przy wykorzystaniu wzornika - na odcinki o właściwej długości, konkretnie 13 mm.
Teraz trochę teorii o miedziowaniu. 1) W marcu 1780 roku dno statku poniżej linii wodnej zostało osłonięte 3923 miedzianymi arkuszami, celem zapewnienia ochrony części dennej przed świdrakiem okrętowym. Płyty miały długość 4 stóp i szerokość 14 cali, co dla skali 1:96 daje płytkę o długości 12,7 mm i szerokości 3,7 mm. Moje płytki są ciut niewymiarowe, bo mają 13 mm długości i 4 mm szerokości – będę musiał z tym żyć.
2) Na Victory płyty układane są w dwóch pasach, z czego górny pas składa się z 12 rzędów płyt. Wyznaczając poszczególne rzędy górnego pasa należy uwzględnić to, że jedynie 5 dolnych rzędów górnego pasa styka się ze stewą dziobową, natomiast pozostałych 7 rzędów styka się z linią wodną - na obecną chwilę mam wykonanych 9 pełnych rzędów górnego pasa.
3) Płyty na burtach układane są rzędami poziomymi, odpowiadającymi mniej więcej układowi planek. W każdym rzędzie płyty są układane w ten sposób, że górna krawędź niższej płyty zachodzi na dolną krawędź płyty położonej powyżej, a tylna krawędź płyty znajdującej się bliżej dziobu zachodzi na przednią krawędź płyty znajdującej się bliżej rufy. Oznacza to, że układanie płyt należy rozpocząć od rufy w kierunku dziobu i od linii wodnej w kierunku kilu (miejsce rozpoczęcia układania płyt oznaczyłem na fotce czerwoną strzałką).
4) Płyty w każdym rzędzie układane są tak, jak cegły w murze tzn. stykające się krótsze (pionowe) krawędzie płyt górnego rzędu znajdują się w połowie długości dłuższej (poziomej) krawędzi płyty znajdującej się w rzędzie poniżej.
- Blaszki w sporym zbliżeniu:)
5) Przed układaniem płyt na burtach należy ułożyć płyty na tylnicy (stewie rufowej) po to, aby płyty burtowe mogły zachodzić na rufową stewę.
Miedziowanie kilu i dziobnicy należy wykonać w ostatniej kolejności.
6) Płyty mocowane do kilu oraz stewy dziobowej i rufowej należy układać równolegle do linii wodnej. Płyty układane na stewie dziobowej i na kilu powinny zachodzić na płyty ułożone wcześniej na burtach. Układanie płyt na kilu należy także rozpocząć od rufy. Płyty układane na spodniej części kilu oraz na przedniej krawędzi stewy dziobowej są delikatnie wywijane na boczne płaszczyzny, odpowiednio - kilu lub stewy.
7) Należy mieć na uwadze, że układ płyt mocowanych na obu stewach nie pokrywa się z układem płyt na burtach tzn. nie stanowią one przedłużenia rzędów płyt burtowych.
8) Płyty miedziane należy ułożyć także na sterze. Tutaj płyty układane są równolegle do linii wodnej. Na pionowych krawędziach steru, podobnie jak na pionowych krawędziach stewy rufowej, płyty należy układać równolegle do linii wodnej i delikatnie wywijać na boczne płaszczyzny steru lub stewy. Okucia steru mocowane są na ułożonych wcześniej miedzianych płytach i nie są pokrywane miedzią.
9) Płyty na Victory były mocowane za pomocą miedzianych gwoździ; na brzegach mocowano 41 gwoździ, a dodatkowo gwoździe były mocowane pośrodku płyty. Gwoździe miały średnicę 4 mm, a ich łby 8 mm (dla skali 1:96 - 0,08 mm). Gwoździe mocujące krawędzie układane są w rzędach równoległych do krawędzi płyty. Gwoździe w centralnym miejscu płyty rozmieszczone są wzdłuż linii skośnych, tworząc efekt siatki o okach w kształcie rombów.
Różnica pomiędzy odcieniami dolnych i górnych rzędów jest wynikiem patynowania miedzi. Górne rzędy zostały wyczyszczone sokiem z cytryny co usunęło chwilowo ten efekt i tłuste plamy po palcach. Ostatecznie moim założeniem jest pozostawić miedź w odcieniu spatynowanym (bliższym brązowego). Kiedy już odcień będzie dla mnie odpowiedni polakieruję dno co zatrzyma proces dalszego patynowania.
CDN...
.