ZASADY RYSOWANIA KADŁUBA OKRĘTU
: 14 paź 2018, 16:32
ZASADY RYSOWANIA KADŁUBA OKRĘTU
Kadłub okrętu przedstawiamy przy pomocy wielu przekrojów na trzech wzajemnie do siebie prostopadłych płaszczyznach.
Rys. 1. Podział kadłuba na płaszczyzny rzutujące
Rysunek przedstawiający kadłub okrętu, podobnie jak w rysunku maszynowym musi odzwierciedlać jego kształty i wielkość. Rysunek kształtu kadłuba statku przedstawiamy w postaci linii teoretycznych, muszą one jednak być rysowane dokładnie i z dużą starannością, gdyż służą one do obliczeń teoretycznych np. stateczności statku, jak i sporządzenia rysunków elementów kadłuba. Rysunki linii teoretycznych wykonuje się najczęściej w skali 1:100, 1:50, 1:20, 1:10. Na potrzeby modelarskie wykonuje się je też w innych skalach w zależności od potrzeb. Aby wykonać poprawnie rysunek linii teoretycznych a także go czytać musimy zapoznać się określeniami istotnymi dla podania wymiarów głównych kadłuba statku.
WYMIARY GŁÓWNE KADŁUBA
Poniżej podano zasady wymiarowania statku i określenia używane przy projektowaniu i czytaniu linii teoretycznych.
Określenia istotne do podania wymiarów głównych :
PD – pion dziobowy
PR– pion rufowy
WK – wodnica konstrukcyjna lub inna nazwa KLW – konstrukcyjna linia wodna
WK wodnicą konstrukcyjną nazywamy linię przecięcia kadłuba płaszczyzna
Poziomą zanurzenia konstrukcyjnego statku
- PO płaszczyzna owręża ,owręże , płaszczyzna pionowa przechodząca przez środek kadłuba w połowie długości między pionami
PS – płaszczyzna symetrii statku , płaszczyzna przechodząca wzdłuż statku przez połowę jego szerokości
PP – płaszczyzna podstawowa płaszczyzna przechodząca przez dolną krawędź wzdłużnika dennego w płaszczyźnie owręża PO
Rys. 2. Przekroje kadłuba w trzech podstawowych płaszczyznach
PD - Pion Dziobowy – jest to prosta prostopadła do wodnicy konstrukcyjnej i przechodząca przez styk tej wodnicy z dziobnicą Miejsce przejścia prostopadłej zależne jest od konstrukcji kadłuba.
W statkach z dziobnicą odlewaną lub spawaną pion dziobowy przechodzi przez wewnętrzne krawędzie styku blach poszycia , a dla statków z dziobnicą belkową przez punkt przecięcia tylnej krawędzi belki .
Rys. 3. Pion dziobowy na statkach stalowych, a – z dziobnicą spawaną, b – z dziobnicą belkową
W statkach o konstrukcji drewnianej prostopadłą prowadzimy przez punkt przecięcia zewnętrznej krawędzi wpustu klepek ( wejście poszycia do dziobnicy) z wodnicą konstrukcyjną.
Rys. 4. Pion dziobowy na statku drewnianym
PR - Pion Rufowy – linia prostopadła do wodnicy konstrukcyjnej WK i w zależności od materiału konstrukcyjnego kadłuba i konstrukcji rufy, przechodząca przez :
- w statkach stalowych przez tylną krawędź ramienia sterowego (rys.5 a)
- w statkach stalowych i drewnianych bez ramienia sterowego przez oś steru (rys.5 b, c)
- w statkach drewnianych przez punkt przejścia zewnętrznej krawędzi klepek poszycia do tylnicy na wysokości wodnicy konstrukcyjnej WK ( rys.5 d)
- w statkach dużym nawisie rufowym pion rufowy prowadzimy przez rufowy punkt przebicia płaszczyzny symetrii PS wodnicą konstrukcyjną WK
Rys. 5. Pion Rufowy
Kadłub okrętu przedstawiamy przy pomocy wielu przekrojów na trzech wzajemnie do siebie prostopadłych płaszczyznach.
Rys. 1. Podział kadłuba na płaszczyzny rzutujące
Rysunek przedstawiający kadłub okrętu, podobnie jak w rysunku maszynowym musi odzwierciedlać jego kształty i wielkość. Rysunek kształtu kadłuba statku przedstawiamy w postaci linii teoretycznych, muszą one jednak być rysowane dokładnie i z dużą starannością, gdyż służą one do obliczeń teoretycznych np. stateczności statku, jak i sporządzenia rysunków elementów kadłuba. Rysunki linii teoretycznych wykonuje się najczęściej w skali 1:100, 1:50, 1:20, 1:10. Na potrzeby modelarskie wykonuje się je też w innych skalach w zależności od potrzeb. Aby wykonać poprawnie rysunek linii teoretycznych a także go czytać musimy zapoznać się określeniami istotnymi dla podania wymiarów głównych kadłuba statku.
WYMIARY GŁÓWNE KADŁUBA
Poniżej podano zasady wymiarowania statku i określenia używane przy projektowaniu i czytaniu linii teoretycznych.
Określenia istotne do podania wymiarów głównych :
PD – pion dziobowy
PR– pion rufowy
WK – wodnica konstrukcyjna lub inna nazwa KLW – konstrukcyjna linia wodna
WK wodnicą konstrukcyjną nazywamy linię przecięcia kadłuba płaszczyzna
Poziomą zanurzenia konstrukcyjnego statku
- PO płaszczyzna owręża ,owręże , płaszczyzna pionowa przechodząca przez środek kadłuba w połowie długości między pionami
PS – płaszczyzna symetrii statku , płaszczyzna przechodząca wzdłuż statku przez połowę jego szerokości
PP – płaszczyzna podstawowa płaszczyzna przechodząca przez dolną krawędź wzdłużnika dennego w płaszczyźnie owręża PO
Rys. 2. Przekroje kadłuba w trzech podstawowych płaszczyznach
PD - Pion Dziobowy – jest to prosta prostopadła do wodnicy konstrukcyjnej i przechodząca przez styk tej wodnicy z dziobnicą Miejsce przejścia prostopadłej zależne jest od konstrukcji kadłuba.
W statkach z dziobnicą odlewaną lub spawaną pion dziobowy przechodzi przez wewnętrzne krawędzie styku blach poszycia , a dla statków z dziobnicą belkową przez punkt przecięcia tylnej krawędzi belki .
Rys. 3. Pion dziobowy na statkach stalowych, a – z dziobnicą spawaną, b – z dziobnicą belkową
W statkach o konstrukcji drewnianej prostopadłą prowadzimy przez punkt przecięcia zewnętrznej krawędzi wpustu klepek ( wejście poszycia do dziobnicy) z wodnicą konstrukcyjną.
Rys. 4. Pion dziobowy na statku drewnianym
PR - Pion Rufowy – linia prostopadła do wodnicy konstrukcyjnej WK i w zależności od materiału konstrukcyjnego kadłuba i konstrukcji rufy, przechodząca przez :
- w statkach stalowych przez tylną krawędź ramienia sterowego (rys.5 a)
- w statkach stalowych i drewnianych bez ramienia sterowego przez oś steru (rys.5 b, c)
- w statkach drewnianych przez punkt przejścia zewnętrznej krawędzi klepek poszycia do tylnicy na wysokości wodnicy konstrukcyjnej WK ( rys.5 d)
- w statkach dużym nawisie rufowym pion rufowy prowadzimy przez rufowy punkt przebicia płaszczyzny symetrii PS wodnicą konstrukcyjną WK
Rys. 5. Pion Rufowy